اثرتنش کمآبی و نیتروژن بر روند پُر شدن و عملکرد دانه ذرت (zea mays l.)

به­ منظور ارزیابی اثرات سطوح نیتروژن (100 و 200 کیلوگرم درهکتار) و سطوح آبیاری (تنش کمآبی در مرحله 8 تا 10 برگی، تنش کمآبی در مرحله شیری تا خمیری دانه و آبیاری کامل) بر روند پُر شدن و عملکرد دانه ارقام ذرت (سینگلکراس 500 و 647) آزمایشی به صورت فاکتوریل اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سال 1387 در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی­سینا اجرا شد. ترکیبات نیتروژن و آبیاری به­صورت فاکتوریل در کرتهای اصلی و ارقام در کرتهای فرعی قرارگرفتند. سرعت رشد گیاه در زمان گلدهی به ازای دانه (pgrflw-kernel)، سرعت و دوره پُر شدن دانه، سرعت رشد گیاه در زمان پُر شدن دانه به ازای دانه (pgrm-m) ، تعداد و وزن دانه، سنجش کلروفیل در مرحله خمیری دانه و عملکرد دانه اندازهگیری و محاسبه شد. کاهش مصرف نیتروژن و تنش کمآبی در دورهی شیری تا خمیری دانه، منجر به کاهش سرعت رشد گیاه در زمان پُر شدن دانه و کم شدن سرعت پُر شدن و وزن دانه شد. دوره مؤثر پُر شدن دانه در اثر تنش کمآبی در مرحله 8 تا 10 برگی کاهش یافت. بیشترین عملکرد دانه با آبیاری کامل و مصرف 200 کیلوگرم نیتروژن در هکتار بهدست آمد. مصرف 200 کیلوگرم نیتروژن در هکتار با تنش کمآبی در مرحله شیری تا خمیری دانه، اثر کمتری بر کاهش عملکرد دانه داشت.